چرا به کتاب خدا توجه نداری؟

در تورات آمده است که خداوند به بنده اش می فرماید:ای بنده ی من!

آیا از من حیا نمی کنی؟وقتی نامه از یکی از برادرانت به تو می رسد و در جاده قدم می زنی از راه به کنار می روی و می نشینی و آن را میخوانی و در حرف حرف آن تدبر می کن.و من نامه ام(قرآن)را بر تو فرستادم  و ببین چه اندازه برایت سخن گفته ام؟وچه اندازه تکرار کرده ام تا در آن تامل کنی اما تو از آن روی می گردانی.

ای بنده ی من آیا من از برادر تو که آن گونه نامه اش را می خوانی کمترم؟

یکی از برادرانت با تو می نشیند و تو با تمام صورت روبروی او می نشینی و به کلامش گوش جان می سپاری.اگر کسی در این میان سخن بگوید یا تو را از سخن او باز دارد اشاره می کنی که خودداری کند.

توجه داشته باش که من بر تو اقبال کرده ام و با تو سخن می گویم و تو با قلبت از من اعراض می کنی،من را از آن برادرات که با نو سخن می گوید کمتر قرار داده ای.

محجه البیضاء،ج 2،ص 219،این مطلب به خاطر سازندگی و تناسبی که با همه کتاب های آسمانی از جمله قرآن دارد نقل گردید.